Kun jij ook eens een keertje niks doen?
Ja hoor, dat kan ik best. Maar dan niet te lang….
Ik ben een altijdbezigwanteriszoveelleukstedoen – mens.
Een watheerlijkomterommelen – mens.
Een zelfsaldoeikniksmaarmijngedachtenaltijddoordraaier.
Een altijdallesziener.
Een hardopmetjemeedenker.
Daar kan ik van genieten.
Oké oké oké, soms word ik daar ook zelf wel een beetje moe van.
Altijd ‘aan’ staan is niet goed, voor niemand.
Maar toch sta ik dat ook meestal wel.
Net als jij waarschijnlijk.
Ook nu (nog steeds in gevecht met Long Covid) sta ik vaker dan goed voor me is ‘aan’.
Ik wil zóveel, er is namelijk zóveel leuks te doen.
Mijn lijf vindt blijkbaar dat ik die pas op de plaats veel vaker luid en duidelijk moet maken.
Daarvoor doe ik mijn best.
Ik mediteer om in het ‘nu’ te komen en te blijven en niet als een razende roeland te willen blijven doen.
Of ik ga lopen, in oma-tempo, waardoor ik weer in mijn lijf zak.
Als ik tóch door blijf gaan, word ik heel hard teruggefloten door mijn lijf en maakt een mega alles vernietigende hoofdpijn zich van mij meester en MOET ik wel niks doen.
Gedachten stoppen van wat ik eigenlijk heel graag allemaal wil bedenken en doen.
Een leeg hoofd maken.
Heb jij dat wel eens geprobeerd?
Een leeg hoofd maken?
Ik heb inmiddels zoveel meditaties gedaan dat ik weet dat je gedachten niet kan stoppen, dat wij mensen dat niet kunnen.
Maar ik kan ze wel opmerken en liefdevol laten gaan.
Ik zeg dan letterlijk tegen mezelf: “Ik hoor je, gedachte, en straks heb ik weer tijd voor je. Nu is het even tijd voor niets.”
Het duurde even, maar het lukt me steeds vaker om dan ook daadwerkelijk die gedachte, en de gedachten die erop volgen, voor dat moment even te laten varen.
Kinderen en ouders die bij mij komen, hebben meestal een heel vol hoofd.
Ze zijn immers meestal al een hele tijd van alles aan het proberen om de rust in de tent terug te vinden.
Ze doen het één, vinden al snel dat dat niet genoeg werkt en proberen het volgende.
Herken je dit?
Ik vertel jouw kind en jou dan ook dat je brein het helemaal niet leuk, tof, fijn of interessant vindt om dingen anders te gaan doen dan je deed.
Onbekend is immers onveilig.
Daar wil je brein niet aan!
Op het moment dat je iets anders wilt gaan doen, ontstaat er stress in je hele systeem en ben je al helemaal niet in staat om iets nieuws te proberen en te leren.
“Zo, dat is me weer gelukt!” denkt je brein dan en ga je weer door zoals je de dingen altijd deed.
Dáárom ga je als je bij mij komt altijd spelen.
Een spel doen.
Om weer te ontspannen.
Niet om te winnen of te verliezen.
Gewoon, om lekker bezig te zijn.
En laat ik nou toevallig ook allerlei spelletjes weten waardoor je je brein op een leuke manier in beweging brengt.
Door je lijf weer in beweging te brengen.
Je kunt je brein namelijk altijd nieuwe dingen leren of laten herinneren.
Je brein blijft je leven lang in beweging en in ontwikkeling.
Als je weet van jezelf wat bij jou werkt om te ontspannen, weg van de stress, uit de ratrace, weg van de waan van de dag, dan ben jij ook in staat om die dingen te doen die je weer in balans brengen.
Want als je brein en je lijf van elkaar weten wat ze doen en hoe ze gebruik van elkaar kunnen maken, heeft je brein een beweging (her)ontdekt en kan ook dat heel ontspannen, als de normaalste zaak van de wereld ingezet worden.
Dus…. Wil jij ook meer zo’n mij-maak-je-niet-gek-gevoel?
En kom je er zelf niet uit hoe je bij dat gevoel komt?
Schrik je een niet terug van een hardopmetjemeedenker?
Bel, mail of app me dan.
Dan kijken we of ik voor jou die hardopmetjemeedenker ben.
En jij en je kind weer stevig in je schoenen komen te staan.
Zodat je nieuwe dingen kunt leren en je al geleerde dingen kunt herinneren.
Ik vind dat leuk!