Ik ben niet zomaar een coach.
Ik kijk naar het geheel.
Ik ben een totaalplaatjeskijker.

Want alles heeft met elkaar te maken.
En dus invloed op elkaar.
Als je het één aanpakt, dat niet zo lekker loopt, beweegt als vanzelf iets anders mee.

Als je bij mij komt, kijken we naar dat totaalplaatje;
Ben jij ontspannen?
Wat speelt er bij jou?
Is dat vooral fysiek?
Heb je nog een of meer reflexen actief die jou nog onnodig beschermen?
Of heb je jezelf allerlei dingen wijsgemaakt die helemaal niet kloppen, maar jou wel afremmen in jouw groei?

Herken je dit en wil je hier direct mee aan de slag?

Herken je het wel, maar wil je er toch iets meer over weten hoe dit in elkaar steekt?
Lees dan vooral verder.

De allerbelangrijkste basis voor iedereen is veiligheid.
Jouw brein heeft als één van de belangrijkste doelen: jou veilig houden!

Dit gebeurt in het alleroudste deel van je brein, je oerbrein, ook wel je reptielenbrein genoemd.
Dit deel is ontstaan in de baarmoeder.
Dit deel kent nog geen taal, maar wel emoties.
Je kunt dus wel al voelen, maar je kunt nog geen woorden aan die gevoelens geven.
Je begrijpt de emoties die je in de buik voelt dus nog niet.
Deze onverwerkte emoties sla je op in je celgeheugen.

Als je veilig en dus ontspannen hebt kunnen groeien in de buik van je moeder, is daar al een stukje van die basisveiligheid meegegeven.
Tijdens en na de geboorte worden allerlei prikkels ervaren waardoor je lijf onbewust reageert met een beweging vanuit een reflex.

Reflexen zijn nodig om geboren te kunnen worden.
Als je lijf een aanraking voelt, beweegt het in de goede richting en op de goede manier, zodat je geboren kunt worden.
De reflexen die dán in werking worden gezet, heb je nodig om de eerste tijd veilig te zijn en te blijven.
Als mensenbaby kun je jezelf immers nog niet redden.

Deze eerste reflexen bevinden zich in dat oerbrein; het eenvoudigste deel van je brein dat je hele leven lang actief blijft om je te beschermen.

Hoe meer je gaat bewegen, hoe meer prikkels je ervaart met je zintuigen.
Je hoort, ziet, voelt, ruikt en proeft iets.
Daar reageer je op.

Als je brein dit een veilige prikkel vindt, kun je de beweging die automatisch volgt opnieuw en opnieuw en opnieuw beleven.
Hoe vaker je die automatische beweging uitvoert, hoe bekender en dus vertrouwder die gaat aanvoelen.

Als je dit ontspannen kan ervaren, is het geen actief reflex meer.
Het overkomt je niet meer.
Je schrikt er niet meer van.
We zeggen dan dat je reflex is geïntegreerd.

In een veilige omgeving volgt een nieuw reflex door een andere, nieuwe prikkel.
Je lijf ziet, ruikt, hoort, voelt of proeft die prikkel vanaf een andere kant.
De wereld ziet er liggend op je rug of op je buik, of in zittende positie namelijk echt heel anders uit.
In je lijf voel je bij iedere veranderende houding andere krachten op je spieren.
Welke spieren moet je nu spannen en ontspannen om in die houding te kunnen verblijven?

Reflexen heb je nodig om de wereld te ontdekken.
Die reflexen houden jou veilig.
Je weet waar en wie je bent ten opzichte van de wereld om je heen, als je de reflexen hebt geoefend en geïntegreerd.

Wat nou zo tof is; Je brein weet niet hoe oud je lijf is.
Reflexen die je eerder niet actief geoefend hebt, kun je op iedere leeftijd alsnog of opnieuw leren als je brein het is vergeten door stressvolle situaties.

Je voelt niet alleen bewust, maar ook onbewust.
In je hele leven zul je voor 95% vanuit je onbewuste reageren.
Maar 5% van alles wat je doet, voelt en beleeft, gaat bewust.
Je kunt bewuste acties veranderen, maar het duurt wel even voordat je dat onbewust ook zo kan doen en ervaren.

Naast het oefenen van die reflexen om je veilig te houden is je belevenissen met je rechter hersenhelft te voelen en met je linker hersenhelft te verwerken.
Je geeft woorden en betekenis aan wat je voelt.
Op het moment dat deze samenwerking van je hersenhelften optimaal is, ontwikkel je je evenwichtig.

Je maakt dingen mee.
Die verwerk je.
Je bent letterlijk in balans.
Je staat letterlijk stevig in je schoenen.

Als jij daarentegen iets gevoeld hebt met je rechter hersenhelft, maar niet hebt kunnen verwerken met je linker hersenhelft, ontstaan er ‘barstjes’ in je gevoel.
Je brein wil je veilig houden en zorgt er dan voor dat je die emotie niet meer zult voelen.
Zo ontstaan patronen, belemmerende overtuigingen, innerlijke saboteurs en angsten.

Zo’n ‘barstje’ of blokkade hoeft niet groots en meeslepend te zijn.
Integendeel.
Om een voorbeeld te noemen; Als jij, als baby, in je bedje lag te huilen en er kwam niet meteen iemand om jou te laten weten dat je veilig was, je uit bed haalde dus, dan ontstaat er al zo’n ‘barstje’.
Dit sla je op in je celgeheugen en draag je de rest van je leven mee.
Als je dan op latere leeftijd een keer het gevoel hebt dat iemand niet direct op jouw hulpvraag reageert, kán het zijn dat jij daar heftiger op reageert dan eigenlijk nodig is, doordat je brein die emotie herkent en je koste wat kost wil beschermen voor nog een keer diezelfde ervaring.