Ik ben een blij ei!

In de maand januari deed ik mee met de Schrijf je Magische 2023 van Marlies van der Hout. Ik werd er zó blij van!

Lees wat er gebeurde:

 

Iedere dag krijgen we een opdracht om te gaan schrijven.

Soms zijn het heel confronterende opdrachten, vandaag hadden we een totaal ontspannen opdracht.

Althans, zo ervaar ik hem.

De opdracht was om je ‘Blijmakers’ op te schrijven.

En dan bedenken of je die blijmakers vaak genoeg ervaart?

Wat je kunt doen om ze vaker en gemakkelijker te ervaren én wat je vandaag nog kunt doen.

 

Ik hou van het leven en al die mooie, vaak kleine dingen waarvan te genieten valt.

En al ben ik nog lang niet bij mijn doel dat ik heb gesteld voor 31 december 2023, ik word er blij van dat het pas 19 januari is. En ik dus nog 346 dagen heb om te komen waar ik wil zijn op oudejaarsavond.

 

Met wat het afgelopen jaar mij heeft gebracht in positieve zin kan ik een pagina vullen. Want hoe frustrerend en slopend Long Covid ook is, het heeft mij ook opnieuw gewezen op de kunst van het grote genieten van de kleine dingen.

 

En daar put ik energie en kracht uit.

 

Van de hulpverleners om me heen, waar ik inmiddels het respectabele aantal van 10 heb overschreden, leer ik dat ik moet opbouwen in weer meedoen in de maatschappij door te genieten van de kleine dingen die wel kunnen.

Door op tijd aan de rem te trekken en rust te pakken.

 

Op goede dagen is dat soms een dingetje; want dan WIL ik niet rusten….

Dan wil ik DOOR en

MEER en

VERDER…..

 

En toch profiteer ik ervan als ik dan wel aan die rem trek en wel mijn rust pak en wel ontspan.

Ook leer ik hoe ik een ‘moetje’ kan omdenken naar iets positiefs, al is het maar klein.

 

De dagdagelijkse dingen als huishoudelijke taken zijn niet per se blijmakers voor mij.

Het moment dat het gebeurd is, het is af. Dát dan weer wel.

Daar probeer ik dan dus aan te denken als ik aan zo’n klusje begin. Mijn haat-liefde verhouding met de strijk bijvoorbeeld, of de steeds terugkerend taak van het schoonmaken van mijn huis.

Ik doe het inmiddels gespreid over de week (puur ontstaan omdat ik het niet in één keer allemaal kan doen) en sommige dingen zelfs over twee weken.

Zo komt het dat ik iedere dag een blijmaak-momentje heb, omdat er weer iets gelukt is.

 

Het lukt me inmiddels om een afspraakje te maken met een vriendin om in rustig tempo te wandelen.

Niet één, twee of drie, maar vijf blijmakers in 1 klap!

Bijkletsen met een vriendin én buiten zijn én wandelen én als het even meezit het zonnetje op mijn lijf én genieten van de natuur om ons heen.

 

Aan het eind van de week vul ik de planning van de week die volgt in.

Om te beginnen plan ik de dingen in voor mezelf.

Daar zou ik hele dagen mee kunnen vullen, ik hou het op ongeveer 4 uur per dag.

Dat lijkt veel, maar als ik het niet doe, komt het er niet van.

Sporten, lezen, rusten, en afspraakjes horen daar allemaal bij.

De tijd die het kost om deze activiteiten uit te kunnen voeren (reistijd, voorbereiding en dergelijke) horen daar ook bij.

De tijd voor mezelf plan ik om de tijd heen die staan voor afspraken met hulpverleners. Dat is meestal al wat verder vooruit gepland namelijk.

Taken die ik te doen heb in die week schrijf ik onderaan de bladzijden in mijn planner en kan ik oppakken op het moment dat ik ‘taken’ gepland heb.

Zo kan ik zelfs nog keuzes maken in wat ik wanneer oppak.

Dat brengt rust in mijn hoofd, ik kan het loslaten.

En ook daar word ik weer blij van dus.

 

Waar word jij blij van?